რეცენზია განიხილავს ჰორკჰაიმერისა და ადორნოს „განმანათლებლობის დიალექტიკას“, რომელიც ევროპული ცივილიზაციის კრიტიკულ ანალიზს წარმოადგენს. ნაშრომი ჰეგელის დიალექტიკურ მეთოდს ეყრდნობა და აჩვენებს, როგორ შეიცავს განმანათლებლობა თავისივე უარყოფის პრინციპს. ავტორები ოდისევსში ხედავენ პროტო-ბურჟუას, რომელიც ცბიერებით ებრძვის მითოსს. წიგნი ასევე განიხილავს კანტისა და სადის ფილოსოფიას, კულტურის ინდუსტრიის მანიპულაციურ ბუნებას და ანტისემიტიზმს, როგორც განმანათლებლობის დიალექტიკის ტრაგიკულ კულმინაციას. ნაშრომი აჩვენებს, როგორ გადაიქცა რაციონალური აზროვნება ბატონობის ინსტრუმენტად და როგორ განადგურდა სუბიექტი საკუთარი განვითარების პროცესში.